Οστεοαρθρίτιδα / αρθρίτιδα
Η καταστροφή του χόνδρου σε μία άρθρωση ονομάζεται αρθρίτιδα. Όταν η αιτία για την οποία ξεκίνησε αυτή η φθορά είναι άγνωστη, τότε την ονομάζουμε ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ. Στις περιπτώσεις που η αιτία είναι γνωστή, η ονομασία της αρθρίτιδας παίρνει το όνομά της από την υποκείμενη νόσο π.χ. ΨΩΡΙΑΣΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ, ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ, ή ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ όταν οφείλεται σε κάποιο παλιό ενδαρθρικό κάταγμα.
ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ
Αίτια:
Η Οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται όταν ο χόνδρος που προστατεύει τα άκρα 2 οστών που σχηματίζουν μία άρθρωση αρχίζει βαθμιαία να καταστρέφεται. Ο χόνδρος είναι ένας σταθερός και ολισθηρός ιστός, ο οποίος επιτρέπει την κίνηση μίας άρθρωσης με τη λιγότερη δυνατή τριβή. Όταν ο χόνδρος διαλυθεί τελείως, τα οστά κατά τη διάρκεια της κίνησης ῾τρίβονται῾ μεταξύ τους.
Η Οστεοαρθρίτιδα είναι μία εκφυλιστική πάθηση. Από τη στιγμή που ο χόνδρος θα υποστεί βλάβη, αυτή θα συνεχίζει να επιδεινώνεται μιας και ο χόνδρινος ιστός έχει σχεδόν μηδαμινή ικανότητα επούλωσης λόγω της φτωχής του αιμάτωσης. Η Οστεοαρθρίτιδα δε θα βελτιωθεί, ούτε θα παραμείνει στάσιμη σαν κατάσταση. Θα επιδεινώνεται συνεχώς με την πάροδο του χρόνου επηρεάζοντας ταυτόχρονα και το συνδετικό ιστό της άρθρωσης και τους μυς που καταφύονται στα προσβαλλόμενα οστά, προκαλώντας στην άρθρωση μία γενικευμένη φλεγμονή (εξ᾽ου και ο όρος Οστεοαρθρίτιδα, στην ιατρική ορολογία η κατάληξη -ίτιδα υποδηλώνει φλεγμονή).
Παράγοντες κινδύνου:
-
Παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της Οστεοαρθρίτιδας είναι:
-
Μεγάλη ηλικία. Όσο αυξάνεται η ηλικία, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να αναπτύξει κάποιος Οστεοαρθρίτιδα
-
Φύλο. Οι γυναίκες αναπτύσσουν Οστεοαρθρίτιδα πιο συχνά από τους άντρες, χωρίς όμως να ξέρουμε το γιατί.
-
Παχυσαρκία. Τα παραπανίσια κιλά επηρεάζουν την Οστεοαρθρίτιδα με διάφορους τρόπους και όσο πιο παχύσαρκος είναι κάποιος, τόσο μεγαλύτερη ειναι και η πιθανότητα να αποκτήσει Οστεοαρθρίτιδα. Επιπρόσθετα, το λίπος παράγει πρωτεϊνες που ευνοούν την ανάπτυξη φλεγμονής μέσα και γύρω από την άρθρωση.
-
Επαναλαμβανόμενη καταπόνηση της άρθρωσης. Εάν η δουλειά σας ή η ενασχόλησή σας με κάποιο άθλημα έχει σαν αποτέλεσμα κάποιες αρθρώσεις να υπόκεινται σε επαναλαμβανόμενη καταπόνηση, τότε αυξάνεται ο κίνδυνος ανάπτυξης Οστεοαρθρίτιδας.
-
Κληρονομικότητα. Κάποιοι άνθρωποι έχουν μία κληρονομική προδιάθεση ανάπτυξης Οστεοαρθρίτιδας.
-
Παραμορφώσεις οστών. Κάποιοι ασθενείς γεννιούνται με οστικές παραμορφώσεις και ελλειματικούς χόνδρους.
-
Κάποια μεταβολικά νοσήματα. Τέτοια νοσήματα είναι ο Σακχαρώδης Διαβήτης και η Αιμοχρωμάτωση (μία πάθηση κατά την οποία υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση σιδήρου στο σώμα).
Επιπλοκές:
Η Οστεοαρθρίτιδα είναι εκφυλιστική πάθηση και χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου, οδηγώντας σε ΧΡΟΝΙΟ ΠΟΝΟ. Ο πόνος και η δυσκαμψία σε μία άρθρωση δυσκολεύουν ακόμα και τις πιο απλές δραστηριότητες.
Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ και οι ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ είναι συχνά επακόλουθα του πόνου και της ανικανότητας που προκαλεί η Οστεοαρθρίτιδα.
Θεραπεία:
Η εξέλιξη της Οστεοαρθρίτιδας είναι ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ. Παρ᾽όλα αυτά όμως, οι διάφορες θεραπείες μπορούν να μειώσουν τον πόνο και να βοηθήσουν τον ασθενή να κινητοποιείται καλύτερα.
Φάρμακα:
Παρακεταμόλη. Η Παρακεταμόλη (Depon, Panadol) έχει βρεθεί ότι μπορεί να βοηθήσει ασθενείς με ήπιο και μέτριο πόνο. Κατάχρηση αυτών των φαρμάκων μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στο συκώτι.
Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη (Voltaren, Nurofen, Arcoxia, Xefo, Naprosyn κλπ). Αυτά τα φάρμακα βοηθούν αρκετα στον πόνο της Οστεοαρθρίτιδας. Ούτε αυτά όμως είναι αθώα και η κατάχρησή τους μπορεί να προκαλέσει στομαχικά προβλήματα, καρδιαγγειακά προβλήματα, αιμορραγίες, νεφρικές και ηπατικές βλάβες. Αλοιφές με αντιφλεγμονώδη δράση μπορεί να ανακουφίσουν από τον πόνο, προκαλώντας λιγότερες επιπλοκές.
Cymbalta. Είναι ένα αντικαταθλιπτικό φάρμακο που έχει πάρει έγκριση για την καταπολέμηση του χρόνιου πόνου, συμπεριλαμβανομένου και του οστεοαρθριτικού πόνου.
Φυσικοθεραπεία:
Ένας Φυσικοθεραπευτής μπορεί να σας εκπαιδεύσει με ασκήσεις που θα δυναμώσουν τους μυς γύρω από την άρθρωση, θα βελτιώσουν την κίνηση και θα μειώσουν τον πόνο. Επίσης, η συστηματική ήπια άσκηση, όπως το περπάτημα και το κολύμπι μπορεί να έχουν ευεργετικά αποτελέσματα.
Ενέσεις:
Κορτιζόνη: Οι εγχύσεις με κορτιζόνη μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά στην αντιμετώπιση του πόνου. Ο αριθμός των εγχύσεων δεν πρέπει να ξεπερνάει τις 3 με 4 το χρόνο, γιατί σε αντίθετη περίπτωση η κορτιζόνη μπορεί να προκαλέσει επιτάχυνση της εξέλιξης της Οστεοαρθρίτιδας.
Υαλουρονικό οξύ: Το Υαλουρονικό οξύ δρα σα λιπαντικό μέσα στην άρθρωση. Παρ᾽όλα αυτά, μεγάλες μελέτες έδειξαν ότι δεν έχει αποτέλεσμα στον πόνο και γι᾽αυτό το λόγο δεν το συστήνουμε.
Χειρουργική θεραπεία:
Διορθωτικές οστεοτομίες: Αφορά στην Οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και ασθενείς μικρής ηλικίας (κάτω των 55 ετών). Σε αυτές τις επεμβάσεις ο Χειρουργός αλλάζει την ευθυγράμμιση του άξονα του σκέλους, με σκοπό να αποσυμφορηθεί από τη φόρτιση βάρους το πάσχον διαμέρισμα του γόνατος.
Αρθροπλαστική: Κατά την επέμβαση αυτή, γίνεται αντικατάσταση της κατεστραμμένης άρθρωσης από μία τεχνητή, η οποία αποτελείται από μεταλλικά και ῾πλαστικά῾ κομμάτια. Γενικά, οι αρθροπλαστικές του ισχίου και του γόνατος θεωρούνται από τις πιο επιτυχημένες επεμβάσεις στην ιστορία όλων των χειρουργικών ειδικοτήτων.